ชื่อเรื่อง     :  การพัฒนาชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น วิชาการงานอาชีพ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนหนองทุ่มศรีสำราญวิทยา จังหวัดศรีสะเกษ

ชื่อผู้วิจัย     :   นางกรวิภา  สิงห์เหิน

หน่วยงาน    :   โรงเรียนหนองทุ่มศรีสำราญวิทยา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ

ปีที่วิจัย       :    2561

 บทคัดย่อ

                    การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์  ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น วิชาการงานอาชีพ ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน โดยใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น ศึกษาทักษะการปฏิบัติงานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนหนองทุ่มศรีสำราญวิทยา ระหว่างการใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น และเพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการเรียนรู้ โดยใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุ ท้องถิ่น วิชาการงานอาชีพ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนหนองทุ่มศรีสำราญวิทยา จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งทำการศึกษากับกลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 โรงเรียนหนองทุ่มศรีสำราญวิทยา จังหวัดศรีสะเกษ ปีการศึกษา 2561 จำนวน 30 คน ได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม ระยะเวลาที่ทำการวิจัย ตั้งแต่วันที่ 4 เดือน ธันวาคม พ.ศ. 2561 ถึง วันที่ 29 เดือน มกราคม พ.ศ. 2562 ภาคเรียน 2 ปีการศึกษา 2561 รวมเวลา 15 ชั่วโมง จำนวน 8 สัปดาห์
       เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 6 แผน 2) ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น จำนวน 6 ชุด 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังการโดยใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ จำนวน 40 ข้อ เป็นแบบปรนัยเลือกตอบ 4 ตัวเลือก 4) แบบประเมินทักษะการปฏิบัติงาน 5 ด้าน ได้แก่ การวางแผนการปฏิบัติงาน ความมุ่งมั่นในการทำงาน การทำงานเสร็จตรงเวลา ความสมบูรณ์ของงาน ความปลอดภัยในการทำงาน และ 5) แบบสอบถามความพึงพอใจต่อการเรียนรู้ โดยใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น วิชาการงานอาชีพ เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) 5 ระดับ จำนวน 20 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบคะแนนทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน โดยการทดสอบค่าที (t-test dependent)
       ผลการวิจัยพบว่า
       1. ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น วิชาการงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 มีประสิทธิภาพ 82.89/82.08 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
       2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน โดยใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น วิชาการงานอาชีพ นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
        3. ผลการศึกษาทักษะการปฏิบัติงานวิชาการงานอาชีพ โดยใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น นักเรียนมีทักษะการปฏิบัติงานอยู่ในระดับดีมาก โดยมีคะแนนเฉลี่ย เท่ากับ 21.48 คิดเป็นร้อยละ 89.50 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 1.83
       4. ผลการศึกษาความพึงพอใจต่อการเรียนรู้ หลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์ของใช้ของตกแต่งจากวัสดุท้องถิ่น วิชาการงานอาชีพ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 พบว่า นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนรู้อยู่ในระดับมากที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.54  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 0.62
       ผลการวิจัยครั้งนี้ สามารถใช้เป็นแนวทางสำหรับครูผู้สอนวิชาการงานอาชีพ ในการพัฒนาการเรียนรู้ โดยใช้ชุดฝึกทักษะปฏิบัติ และเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่เกี่ยวข้องในการนำผลการวิจัยมาประยุกต์ใช้ในการจัดการกิจกรรมการเรียนรู้   ต่อไป